Då eg var 20: Marie Sneve Martinussen slutta på lærarstudiet og kasta seg inn i miljøkampen

LoVeSe, Putin og harde golv

Med realfagsstudiet lagt på hylla, byrja ho å jobbe i Natur og Ungdom. Ho budde i Oslo, men reiste mykje både i Noreg og til Nordvest-Russland, og samarbeidde med miljøorganisasjonar.

– Desse organisasjonane blei forfølgde og undertrykte av Putin-regimet, så det var ei spesiell erfaring.

Kvardagen var prega av reising, møteverksemd og fellesskap.

– Eg hugsar korleis det var å bu i kollektiv, og korleis vi ofte sov på harde golv i gymsalar når vi var ute og reiste. Det var ein del av kvardagen.

Samstundes var det mykje engasjement, særleg knytt til kampen for eit oljefritt Lofoten, Vesterålen og Senja.

Indiepop

Når ho hadde tid til å kople av, såg ho på amerikanske tenåringsdrama som The O.C., og lytta til indiepop.

– Den sjangeren har eg halde fram med å setje pris på, og mykje av musikken frå den tida er framleis viktig for meg.

I 2007 vart ho med i indiepop-bandet mylittlepony, som i dag har namnet Making Marks. Dei er ikkje lenger så aktive, men i 2008 var dei med Marit Larsen på turné som oppvarmingsband.

Kollektiv og elgkjøt

Den viktigaste personen i livet hennar på den tida var bestevenninna Kristin. Dei budde saman og delte både gleder og utfordringar i kvardagen.

– Ho lærte meg mykje, til og med korleis ein kan vere sjølvberga på elgkjøt.

Ho ser tilbake på tida som ein fin periode der ho fekk møte folk frå andre delar av landet, med ulike kulturar og livserfaringar.

– Eg tenkte nok at verda skulle bli betre

20-årsdagen feira ho heime i Kirkenes, saman med familien – med kaker, tanter og onklar. Men det sterkaste minnet var at ho blei tante for første gong.

– Det var ei stor hending, og er framleis stort.

Ho hugsar at ho hadde håp for framtida. Det var kome klare vitskapelege prov for at klimaendringane var menneskeskapte, og det skapte tru på at endringar måtte kome.

– Eg tenkte nok at verda skulle bli betre. Det var ei kjensle av optimisme, særleg fordi fleire hadde begynt å ta klima og miljø på alvor.

Når ho ser tilbake på 20-åringen i dag, tenker ho at dei to truleg ville ha kome godt overeins.

– Eg ville nok tenkt at ho var ganske kul og engasjert. Eg trur vi ville vore gode vener, og at vi hadde vore einige om mykje av det vi meinte og stod for.

Eitt råd ville ho likevel gitt seg sjølv:

– Sove litt meir, ta fleire bilete av kvardagen, og hugse å nyte livet og kose meg undervegs.

Vil du lese om fleire partileiarar og profilar?

Kva med nokre andre parti? Sjekk ut desse sakene