Peder Kjøs slepper bok om å vere åleine – midt i koronaisolasjonen
Sleppet av psykolog Peder Kjøs' nye bok «Alene» hamna midt i koronakarantenetider og isolasjon.
Denne artikkelen er eldre enn 1 år gamal. Det betyr at noko av informasjonen kan vere utdatert.
– Korleis det er å sleppe ei bok om dette temaet i dagens situasjon?
– Det kjennest rart! medgir Kjøs frå leilegheita si der sonen fekk vere fotograf for NTB. Derifrå må han køyre boklanseringa si – medan forlaget Vigmostad & Bjørke, som «Alene» kjem på, blir drive frå heimekontor rundt om.
Den nye boka hans handlar mykje om å vere åleine og einsam – noko som er det verste han sjølv kan førestille seg for eigen del.
– Kva kan vere verre enn å vere ufrivillig åleine, ikkje ha nokon rundt seg som betyr noko for deg, ikkje bety noko for nokon, å vere isolert? seier Kjøs og konstaterer i boka at «ensomhet er en tilstand som går hardt ut over livskvaliteten til svært mange».
- Les også: Slik kan du få tida til å gå i karantene
Fint å sjå
Dermed handlar boka òg om fellesskap og behovet vårt for å halde saman, flokkdyr som vi er, forklarer kjendispsykologen.
– Eg synest det er fint å sjå korleis dei aller fleste av oss søkjer saman og prioriterer kollektivet no, i staden for at samfunnet raknar og fell frå kvarandre, konstaterer han.
– Det verste som kunne ha skjedd var at vi vart redde for kvarandre, som i ein slik zombieapokalypse som eg skriv om i boka mi, men det er ikkje det som skjer! Vi held kontakten så godt vi kan, om enn på elektroniske kanalar og med smittesikker avstand.
Ikkje lett
Peder Kjøs har i dei seinaste bøkene sine teke for seg både behovet vårt for berøring, og korleis halde oppe eit godt og velfungerande liv etter å ha komme seg gjennom ei krise.
No er han eit flittig brukt intervjuobjekt i samband med effekten til koronapandemien.
På spørsmål om korleis han trur nordmenn vil takle det å halde seg heime i vekevis, anten det er i frivillig eller pålagt karantene, svarer han:
– Det blir ikkje så lett. Vi er vane til å røre oss fritt, og ikkje minst til å bestemme sjølv. Vi har ikkje trunge å lære oss så mykje lydnad, sidan vi lever så trygt det meste av tida.
Hugs på å ringe
Samtidig meiner Kjøs vi har det han kallar ei høg grad av tillit til styresmaktene og media, høgare enn i dei fleste andre land, og med god grunn.
– Derfor innrettar vi oss etter råd og forordningar – vi veit jo at dei er godt grunngitte, sjølv om vi òg beheld den kritiske sansen vår. Men å vere skilt frå andre er ei belasting for alle, og særleg for dei som er utsette frå før, seier Kjøs – som har denne oppfordringa:
– Vi må prøve å hugse å ringe eller sende meldingar til dei vi veit treng det litt ekstra akkurat no.
- Les også: No kan du sjå Netflix med venene dine