Rasisme råkar kvinner og menn forskjellig

– Menn blir samanlikna med dyr, og får dyrelydar ropt etter seg, medan jenter og kvinner i større grad blir møtte med avsky knytt til utsjånad, seier Cora Alexa Døving i ei pressemelding frå Kilden kjønnsforskning.no.

Ho er redaktør for ei ny bok om rasisme i Noreg og forskar ved Holocaustsenteret i Oslo.

Tidlegare har ho skrive boka Hva er rasisme saman med Sindre Bangstad.

Døyving merka ei tydeleg forandring etter våren 2020. Då hadde Black Lives Matter-rørsla nådd Noreg og sett sitt preg på den offentlege debatten.

– Folk byrja å ta inn over seg at rasisme var eit fenomen vi trong å ta tak i, også her heime.

• Les også: Ny studie hevdar Fifa20 vidarefører rasistiske stereotypiar

Lite villige til å ta eit oppgjer

Årsakene til at det har vore så vanskeleg å snakke om rasisme i Noreg, er fleire, ifølgje Døving.

– Det er vanskeleg å snakke om rasisme i ein nasjon som ser på seg sjølv som så homogen som i Noreg. Vi har generelt vore svært lite villige til å ta eit oppgjer med vår eiga rasistiske historie, som til dømes fornorskingsprosessane mot samar og taterar, seier ho.

– Ei anna forklaring er at historisk har folk flest sett på rasismen i Noreg som eit fenomen knytt til nynazismen og til grupper på ytre høgre.

Samtidig oppstod det ein debatt om i kva grad omgrep utvikla i land som USA og England er nyttige for å forstå rasisme i norsk kontekst, fortel ho.

– Eg fekk lyst til å spørje ulike forskarar om nettopp det – har omgrep som kritisk raseteori, strukturell rasisme eller kvite privilegium betydd noko for deg som forskar. Eg ville også finne ut kva forskinga samla sett kan seie om norsk rasisme.

• Visste du at ein av fire har opplevd rasisme i Oslo? 

Les om korleis det er å vakse opp med norsk kvardagsrasisme: «Hald kjeft, jævla negerungar!»

Rasisme i Noreg.