Flyktningar: – Snakk med oss
Denne artikkelen er eldre enn 1 år gamal. Det betyr at noko av informasjonen kan vere utdatert.
Debatten vart arrangert av ungdom frå Kvinnherad vidaregåande, prosjektet «Me snakkast» og biblioteket.
Liknande debattar er gjennomførde og skal gjennomførast også i nabokommunane.
LES OGSÅ: Nordmenn redde for å bli smitta av flyktningar
Breitt panel
Prosjektleiar Svein Olav Langåker var imponert over både debattleiarane og alle ungdommane som våga å ta ordet og spørja under vegs.
I panelet sat Trym Vårdal, leiar i AUF, Vigdis Gammelsæter frå Røde Kors, Zumilana Eldi, flyktning og kvinnhering, Linda Lillesletten, flyktningkoordinator, Kai Morten Torget, leiar i Kvinnherad Frp og Elisabeth Croles frå Vaksenopplæringa.
Det heile vart leia av Brede Grønningen, med hjelp av Sara Guddal.
LES OGSÅ: Noreg på fjerde best på integrering
Frp-ar reagerer på rasisme
Frp-politikaren Kai Morten Torget meinte at ein i Norge i dag er komen til eit punkt der det er for mykje rasisme i debattane, særleg på nett.
Han peika på at det er svært viktig å ta vel imot våre nye landsmenn.
Sistemann ut som innleia, Elisabeth Croles fortalde om introduksjonsprogrammet alle som kjem til landet må gjennom, og sa ho var svært glad for å delta i ein debatt som ungdommen har teke initiativ til.
Hjelpe heime eller borte?
Ikkje uventa vart det ein liten debatt om kvar ein skal hjelpa dei som er på flukt, i nærområdet sitt eller å ta imot fleire her i Norge.
Kai Morten Torget meinte det var viktig å ta imot her i Norge, men at ein burde gjort meir for å hjelpa i nærområdet.
Trym Vårdal (AUF) på si side snakka om kor viktig det var å ta imot flyktningar i Norge.
I denne saka påpeika Vigdis Gammelsæter (Røde Kors) at dette ikkje er ein motsetnad, ein må hjelpa både i nærområdet og her i landet.
LES OGSÅ: Røde Kors: Slik kan du bidra til integrering!
Praktisk integrering
Elev Vilde Fiskerstrand hadde mange spørsmål til debattantane, og lurte mellom anna på kva ein kan gjera for å hjelpa med å integrera anna enn å seia «hei» og melda folk på i Facebook-grupper.
Her hadde panelet fleire meiningar, Vigdis Gammelsæter viste til Røde Kors sitt nye integreringsprosjekt, og ho oppmoda flest mogleg av ungdommane til å stilla opp der og delta.
Førsteklassing ved KVV, Jarand Naterstad spurde kor mange flyktningar Kvinnherad burde ta imot, men dette ville ingen gje direkte svar på.
LES OGSÅ: «God integrering er å akseptera mangfald»
Vanskelegare for jentene
Undervegs vart det også diskutert kva ein kan gjera for å engasjera fleire ungdommar.
Flyktningkoordinator Lillesletten sa her at det gjekk veldig bra for mange unge fotballgutar, som på den måten fann seg vener.
Verre er det særleg for jenter i alderen 14–18 år, som slit med å finna seg til rette.
Dette fekk ungdommen Erlend Fredheim til å spørja om kva ein kan gjera med dette, for eksempel med at ein del jenter går i andre klede enn norske jenter.
LES OGSÅ: Integrering via fotballen
Jentegrupper
Zumilana Eldi i panelet svara at det går an å invitera jenter med på å gå tur, og samstundes at det kan leggjast til rett for eksempel for reine jentegrupper, for eksempel i symjehallen.
Linda Lillesletten var her klar på at det er viktig både med reine jentegrupper, men at ein og må gjera ting i lag i fellesskap.
– Det finst no så mange ulike typar klesdrakter, og det går an å spela fotball eller volleyball i alle typar klede, peika Kai Morten Torget på.
– Vi må visa respekt uansett korleis ein går kledd, det er det viktigaste, sa Torget.
Debatten varte i om lag ein halv annan time og vart trygt og stødig leia av Brede Grønningen.
LES OGSÅ: Ramin (19) er nyheitsopplesar på dari
–Snakk med oss
Etter debatten prata Kvinnheringen med Abraham (30) frå Eritrea og Solomon (32) frå same land.
Abraham har vore i Norge i halvtanna år, og var det første året i mottak i Årdal, før han flytta til Husnes.
No har han språkpraksis ved Coop Prix i Rosendal.
Solomon har enno mindre fartstid i landet med rett over eitt år.
Dei tykte det var ein interessant debatt, sjølv om det ikkje var alt dei forstod.
Det å koma inn i det norske samfunnet tykkjer dei ikkje er så veldig lett.
– Nokre seier hei til oss, andre nikkar og andre ser vekk, seier han.
Folk flyttar seg
Det han tykkjer er mest rart i Kvinnherad er at av og til når han tek bussen og vil setja seg ned med folk, så flyttar dei og set seg vekk.
– Men kva skal vi kvinnheringar gjera, spør vi?
– Snakk med oss, slå av ein prat. Då blir vi utruleg glade. Vi prøver å læra oss norsk, og veit det er det aller viktigaste for oss i framtida, men vi lærar det ikkje utan at nokon pratar med oss, seier dei to nyinnflytta eritrearane.
