«Eit mobilforbod i skulen vil gjere langt meir skade enn nytte»
Eg meiner at mobilen er eit nyttig verktøy i undervisninga, om det så er for å finne kjelder, høyre på musikk eller bruke eit kart, skriv Cora Williams Peterson (15), leiar i Press – Redd Barna Ungdom.
Dette er eit meiningsinnlegg og gjev uttrykk for skribenten sine eigne meiningar. Innlegget er omsett frå bokmål av redaksjonen.
Frå og med 1. august blir det forbode med mobilar i Osloskolen, frå barneskulen og heilt opp til vidaregåande. Det er heilt feil veg å gå.
Teoritung skule
Forbodet er forsvart med at unge skal bli meir interesserte i skulen, men dagens skule er full av teori, og har få frie taumar der barn og unge kan vere kreative, springe, leike og få vere barn.
Ein blir heilt frå første klasse tvinga til å sitje inne store delar av dagen. Då er det ikkje rart at unge løpar på mobilen, når skulen er for teoritung.
Mobilforbodet vil også gjelde i friminutta i 1.–10. klasse. Eg er redd for at dei elevane som ofte rømmar til mobilen, eller elevane som er avhengig av telefon av særskilde årsaker, då vil bli endå meir synlege. Dette trur eg kan føre til meir mobbing, som vil ha ringverknader på læringsutbyttet til elevane og då har vi vel nådd like langt?
Kalkulatorforbod
Alle er samde om at teknologi er viktig i dag og i framtida. Heller enn å fjerne mobilen heilt frå undervisninga, er det ikkje betre om vi lærer å bruke den fornuftig?
Når skal vi slutte å kjempe mot teknologien, og heller omfamne han og lære barna som veks opp i dag å bruke det med måte?
Skulen har også eit danningsansvar, og må ta ansvar for å lære barn og unge om sunn mobilbruk, ikkje berre låse han i ei skuffe og late som ingenting.
Det blir som om ein skulle innføre eit kalkulatorforbod
Vi må gi lærarar verktøya til å halde undervisninga interessant og variert, samtidig som dei får høve til å lære elevane korleis ein bruker verktøyet til kvardagen.
Det blir som om ein skulle innføre eit kalkulatorforbod, og nekta å lære elevar om kalkulatoren.
Nyttig verktøy
Eg meiner at mobilen er eit nyttig verktøy i undervisninga, om det så er for å finne kjelder, høyre på musikk eller bruke eit kart.
Det er heilt klart at vi og må ha nokre reglar for korleis mobilen skal brukast, og at mobilen ikkje skal gå utover læringa, men eit forbod er verkeleg feil veg å gå.
Som elev sjølv veit eg at elevar heller finn smotthol og skjuler at dei sit på mobilen i undervisninga, enn å leggje den frå seg.
I dagens skulekvardag, treng vi at elevar føler at dei kan stole på læraren sin, i staden for å leve i frykt for sanksjonar.
Om lærarane heller tek mobilen som ein del av undervisninga og gir oss reglar og retningslinjer for korleis han skal brukast; trur eg det vil verke mykje betre enn eit mobilforbod.
Praktisk skule
Eit mobilforbod er feil veg å gå om vi vil at barn og unge skal bli interessert i læringa.
Politikarane er juridisk forplikta til å lytte til barn og unge
Då må vi ha ein meir praktisk skule, som tilpassar seg elevane på alle trinn. Barn og unge har ropt etter ein meir variert skule i æver, men vi blir framleis ikkje lytta til. Har politikarane i Oslo prata med barna og ungdommane dette vil ramme? Er det ikkje trass alt dei som veit best korleis mobilbruken påverkar skulekvardagen deira?
Barn har ein rett til medverknad, slik som står i barnekonvensjonen paragraf 12. Politikarane er juridisk forplikta til å lytte til barn og unge, og ta dei på alvor. Det er på tide at dei faktisk gjer det, både i internasjonale, nasjonale og lokale saker – slik som denne.
