«Det beste me kan gjera for demokratiet vårt, er å møta opp»
Eg ønskjer berre éin ting: at me saman sørgjer for rekordhøg valdeltaking i Noreg i 2025, skriv Victoria Elisabeth Andal i Fauske Arbeidarparti.
Dette er eit meiningsinnlegg og gjev uttrykk for skribenten sine eigne meiningar. Innlegget er omsett frå bokmål av redaksjonen.
Om under éin månad går me til urnene for å bestemma kven som skal styra landet dei neste fire åra.
Stemmerett er ikkje sjølvsagt. Han er ikkje ei plikt, men eit privilegium som generasjonar før oss har kjempa fram. Me bør bruka han – ikkje berre for vår eigen del, men for å sikra at demokratiet vårt held fram med å vera sterkt og levande.
Fortener støtte
Eg hugsar godt då eg som ung stilte til kommunestyret for Arbeidarpartiet. Eg var nervøs, usikker på om eg ville klara å overtyda veljarane, og kjende eit enormt ansvar. Men eg fekk også oppleva gleda av å bidra, av å vera med på å påverka avgjerder som betydde noko for folk.
Dei fortener vår støtte, uansett kva parti dei representerer
Tenk på alle som i år stiller til Stortinget for aller første gong – unge og gamle, nykommarar og erfarne – som står midt i denne blandinga av spenning og uvisse. Dei fortener vår støtte, uansett kva parti dei representerer.
Politikk er ikkje berre store ord i ein TV-debatt eller lange dokument på Stortinget.
Politikk er om du er for eller mot strengare innvandring. Om du ønskjer meir eller mindre privatisering i helse og skule. Om du vil ha lågare eller høgare skattar. Om du meiner me bør vera med i EU eller stå utanfor.
Det handlar om barnehageplassar, prisane på SFO, og ja – til og med prisen på skulemjølka barnet ditt får. Ein tenkjer kanskje at politikk ikkje angår éin sjølv, men sanninga er at politikken avgjer lønna di, kva velferdstenester du får, og kor mykje du betaler for dei.
Til sjuande og sist er alt politikk.
Mangfald av stemmer
Demokratiet vårt blir styrkt når me møter kvarandre med respekt. Me kan vera usamde om sakene, men me må vera samde om at alle som engasjerer seg, bidreg til fellesskapen.
Ein 18-åring som tek steget inn i rikspolitikken for første gong, fortener like mykje heider som ein veteran på 60 år som har brukt livet på politisk arbeid. Utan denne breidda av stemmer mistar me noko av det som gjer demokratiet vårt levande.
Valet blir berre reelt om me faktisk brukar stemma vår
Me har no høve til å vera med på å avgjera retninga landet skal ta. Vil me halda fram med dagens regjering, eller ønskjer me eit skifte til ei borgarleg? Valet er vårt – men valet blir berre reelt om me faktisk brukar stemma vår.
Eg ønskjer berre éin ting: at me saman sørgjer for rekordhøg valdeltaking i Noreg i 2025. For det beste me kan gjera for demokratiet vårt, er å møta opp, leggja stemmesetelen i urna – og vita at me har brukt moglegheita me er så heldige å ha.
Godt val!
Når leseglede blir luksusvare
