Verre blir det ikkje før neste gong
Denne artikkelen er eldre enn 1 år gamal. Det betyr at noko av informasjonen kan vere utdatert.
Verre blir det ikkje
Sommaren 2012 har som du sikkert veit vore tidenes dårligaste, dyraste og teitaste sommar.
I eit ærlig forsøk på å gjere denne sommaren endå verre, har vi bede folk om å dele sine verste sommarhistorier med oss, slik at lesarane våre skal få noko skikkelig deprimerande å lese medan sei sitt der og har det heilt forferdelig i regnet.
Og folk let seg ikkje be to gonger. Det vil seie, det var akkurat det dei gjorde. Men etter at vi hadde bede dei to gonger, så kom historiene.
Ver så god. Les og grin:
«Eg var på biltur med familien i fjorten dagar. I løpet av desse fjorten dagane regna det i til saman 167 timar. Det vil seie at det regna 49,7 prosent av ferien. Og det blei ikkje akkurat betre stemning av at eg brukte heile ferien til å ta tida på regnet og drive med prosentrekning.»
«Vi skulle på festival. Vi hadde gleda oss sånn. Då vi kom fram, var festivalen avlyst på grunn av ekstremt regn og favorittartisten vår var innlagt på sjukehus med lungebetennelse og svømmehud.»
«Jenta i nabohuset skulle vere med på Norway Cup. Alle vegane var stengde på grunn av regn, så ho måtte svømme til Oslo. Ho rakk ikkje fram i tide. Og neste år er ho for gammal til å delta.»
«Ein kompis av meg tok seg ein kvarters joggetur i slutten av april. Han har enno ikkje tørka.»
«Onsdag bråka det sånn av regnet mot taket at eg ikkje fekk med meg kva kommentatorane i OL-sendingane sa. Så då eg sette meg ned for å skrive noko surt på nettet om kor dårlige kommentatorane i OL-sendingane var, så visste eg ikkje kva eg skulle skrive.»
«Kvar einaste sommar så lenge eg har levd, har eg samla alt regnvatnet i bøtter. Aldri har det vore så mykje av det som i år. Som om det ikkje var deprimerande nok, så er eg også ein trist og einsam fyr som bruker tida mi til å samle regnvatn i bøtter.»
«Jada, det har vore ein dårlig sommar. Men må avisene skrive om det kvar dag? Eg er ikkje interessert i å lese om veret. Kvifor kan ikkje avisene heller skrive om internasjonale kriser som ikkje interesserer meg?»
«Eg skulle setje meg ned med dagens avis og ein halvliter. Men det regna så mykje at avisa gjekk i oppløysing. Så eg måtte kjøpe ei avis til. Og eg måtte naturligvis betale full pris for den også. Jada, sjølvsagt måtte eg det. Velkommen til Norge! Denne avisa gjekk også i oppløysing. Så eg måtte kjøpe ei tredje avis. No hadde det slutta å regne, så denne avisa fekk eg faktisk lese. Og kva stod det i avisa? Det stod at det regnar i Norge. Og det gjorde det jo ikkje lenger. Ikkje berre hadde eg betalt tredobbelt for avisa mi. Neidå, avisa var også full av løgn. Jada, velkommen til Norge. Så prøvde eg å ta ein slurk av halvliteren. Den var full av vatn. Eg bad om å få ein ny. Eg hadde trass alt betalt over sytti kroner for han. Sytti kroner for ein halv liter vatn! Ferieparadiset Norge!! Sjølvsagt måtte eg betale full pris for ein ny halvliter. Eg blei så oppgitt av dette servicenivået at eg bad om å få snakke med ein svenske. Svaret eg fekk var at det ikkje jobba svenskar der. Sånn har det blitt. Betale hundreogfemti kroner halvliteren skal vi, men ein bitteliten svenske er tydeligvis for mykje å be om i «servicenasjonen» Norge. Sjølvsagt begynte det å regne akkurat då eg hadde fått den nye halvliteren, så den var også raskt full av vatn. I staden for å betale full pris endå ein gong, bestemte eg meg for å dra til ein plass utan regn. Eg fann ein plass på Yr, og køyrde dit. Turen tok tre og ein halv time, og då eg kom fram var alt stengt, så eg måtte ta inn på hotell for natta, og først dagen etter fekk eg halvliteren min, og då hadde det naturlgivis begynt å regne. Om ein reknar med utgifter til transport, drivstoff og hotellovernatting, kosta denne halvliteren meg 3412 kroner. Det må då vere Norges-rekord? Men får eg premie for det? Neida, eg får regn.»
Stod først på trykk i Aftenposten 4. august.
